مولای من!
حیف از دعایی که در جمعه ی مقارن با میلاد عموی یگانه ات، جز به فرج و گشایش امر ظهور تو، از سقف آسمان بگذرد...
حاجتی هم اگر هست، آمدن توست و باقی دردها، همه حاصل نبودنت.
تو خود وعده کردی هر کجا که نام حضرت علمدار حسین (ع) بیاید، تو همان جایی. این جمعه مان همه اش با نام و یاد او آذین شده... الوعده وفا.
بیا مولا...
با نوای محزون «یا ساقی عطاشی کربلاء» بیا...
ما هم تشنه ایم...
«تو» را می خواهیم.
عجّل مولا...
عجّل...
بحقّ عمّک...
